Νικολετα Καρυδακη
Στις 18 Αυγούστου συμπληρώνονται 6 μήνες από τον θάνατο του Παντελή Παντελίδη.Για την ακρίβεια 182 μέρες…182 μέρες που έπαψε να είναι κοντά μας, αλλά είναι πάντα μέσα μας.
Μπορεί να ακούγεται υπερβολή , αλλά είναι η αλήθεια.Τόσες μέρες και βιώνουμε καθημερινά την ίδια απώλεια. Βιώνουμε καθημερινά τα ίδια συναισθήματα, βιώνουμε καθημερινά τον ίδιο πόνο. Ένας πόνος που όσο περνάει ο καιρός μεγαλώνει ακόμα περισσότερο.Το κενό δεν καλύπτεται με τίποτα και η απουσία του είναι αφάνταστη, όπως αφάνταστο είναι και το σκηνικό που έγινε εκείνη την Πέμπτη στις 18/2. Ακόμα δεν έχουμε συνηδητοποιήσει το πως και το γιατί….κι ούτε πιστεύω πως θα το καταφέρουμε ποτέ αυτό. Η μόνη μας παρηγοριά??? Τα τραγούδια του. Κάθε φορά που τα ακούμε τον νιώθουμε κοντά μας, δίπλα μας, ανάμεσά μας. Είναι ένας από εμάς…όπως εξάλλου πάντα ήταν. Παιδί του λαού, τον αποκαλούσαν όλοι κι όχι τυχαία.
Αυτή την Πέμπτη 18/8 στις 11:00 π.μ. στο κοιμητήριο της Μεταμόρφωσης θα πραγματοπιηθεί το 6μηνο μνημόσυνο του Παντελή μας.Είμαι σίγουρη πως για ακόμα μια φορά ο πραγματικός κόσμος που τον λάτρεψε θα βρίσκεται εκεί ώστε να δείξει για ακόμα μα φορά την τεράστια αγάπη που του τρέφει. Ακόμα το οικογενειακό καφέ της οικογένειας παρόλο που βρίσκεται σε άδεια λόγω καλοκαιριού, θα ανοίξει για την συγκεκριμένη ημέρα απο τις 10 το πρωι έως τις 10 το βράδυ(και το απόγευμα κατά τις 7 όσοι επιθυμούν ,θα ακολουθήσει συγκέντρωση προς τιμήν του).Στις 19:00 δεν ξεχνάμε να βάλουμε να παίζει δυνατά, με τέρμα τα ηχεία, το τραγούδι : Κι εγώ σ’αγαπώ. Ένα ακόμα διαδυκτιακό κάλεσμα που περιμένουμε να ανταποκριθείτε…όπως εξάλλου συμβαίνει κάθε φορά. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα τον κρατήσουμε ζωντανό….γιατί ο Παντελής είναι ζωντανός και είναι μαζί μας.Κάθε μήνα, κάθε 18 του μηνός, τον τιμάμε με αυτό τον τρόπο. Και θα εξακολουθούμε να το κάνουμε. Ένώνουμε τις φωνές μας, να φτάσουν στον ουρανό…να πάνε σε εκείνον εκεί ψηλά!
Ακολουθεί ένα βίντεο, όπου ακούγεται το τραγούδι που θα βάλουμε να παίζει δυνατά εκείνη την μέρα. Προσπάθησα να σας μεταφέρω τα συναισθήματά μου μέσα από αυτό…Το συγκεκριμένο απόσπαμα, το διάλεξα γιατί σε αυτό το live εξηγεί το πως εμπνεύστηκε να γράψει το κομμάτι…Κάθε του λέξη, κάθε του στίχος, κάθε του ανάσα, εμένα προσωπικά με μεταφέρει σε εκείνη την μέρα. Μια μέρα που δεν πίστευα ποτέ μου ότι θα την ζούσα και ακόμα δεν πιστεύω ότι πέρασε …ούτε πιστεύω πως θα περάσει ποτέ. Θα μείνει χαραγμένη μέσα μας για πάντα. Θα ολοκληρώσω το άρθρο μου με έναν στίχο του, όπως εξάλλου συνηθίζω να κάνω…
Έφυγες κι εσύ
με βροχή που δεν στεγνώνει
με πληγή που δεν μπαλώνει….
Έφυγες κι εσύ
με βροχή που δεν στεγνώνει
με πληγή που δεν μπαλώνει….
http://www.escapemedia.gr/kollise-to-gazi-kai-gw-sagapw/
